Bij het binnenkomen van de tentoonstelling 'TADÁ - grote stappen' van Jaap Kroneman denkt de bezoeker even dat de toegang tot de galerie geblokkeerd is. Bij een tweede blik wordt duidelijk, dat de rijen rode plastic stoelen in het zaaltje omzeilt moeten worden om naar de volgende ruimte te kunnen komen, langs een piano met 1 toets en een zwarte schoudertas met uitpuilend zelfgemaakt geld. Het zijn drie werken die een essentieel element van deze voorwerpen laten zien, d.w.z. een rij stoelen is bovenal een sta-in-de-weg, een piano ziet er nog steeds als een piano uit als die gereduceerd is tot een piano met één toets en een tas met nepgeld trekt secondenlang evenveel aandacht als een tas met echte bankbiljetten. In de rest van de tentoonstelling 'TADÁ - grote stappen' laat Jaap Kroneman zien, dat reële voorwerpen tot heel ver in hun essentie zijn terug te brengen en daarnaast bij hem onweerlegbaar aan beeldkracht winnen. 'Opgeladen reductie' zou een sleutelwoord kunnen zijn voor zijn schilderijen, sculpturen, films en installaties, die dikwijls beweeglijk en grappig zijn. De uiterlijke verschijningsvorm van zijn werk is hard te noemen, omdat een ambachtelijk of gratieus handgebaar ontbreekt. Zijn werk is grafisch van karakter, contrastrijk qua idee en versimpeld tot de essentie zoals Jaap Kroneman die ziet, zoals bijvoorbeeld in een glanzende spiegel, een knipperende gokautomaat, in een opgerold verlengsnoer of een meisje in een stoel. Zijn werken hebben een hoge graad van haptische eigenschappen. Het is een wereld van concrete voorwerpen, die je wil aanraken en die door middel van scherpe beeldanalyses geabstraheerd zijn en die met grote luchtigheid door hem zijn tentoongesteld.







Jaap Kroneman heeft als gast Theo Konijnenburg uitgenodigd om enkele objecten van hem in de tentoonstelling 'TADÁ - grote stappen' te plaatsen, waaronder 'Tape 2', een object dat Theo Konijnenburg heeft nagebootst van een schilderijtje uit 2002 van Jaap Kroneman.